کنفرانس هایی با حداقل 45 میلیون تومان

در کنفرانس های بی حاصل به خرج های بالا برگزاری آنها اشاره کردم. آقای حسین امامی با بر شمردن نقاط قوت یکی از این کنفرانس ها به نقاط ضعف آن نیز پرداخته است که عبارتند از:
اما نقاط ضعف یا فرصتهای بهبود:* فقدان مباحث کاربردی روابط عمومی الکترونیک و کارگاههای جنبی و محدود شدن همایش به مباحث نظری و تئوری* عدم بکارگیری و بهره گیری از مقدماتی ترین ابزارهای الکترونیک در مراحل مختلف برنامه های همایش اعم از ثبت نام، اطلاع رسانی به ثبت نام کنندگان، و ... به نحوی که حتی از ایمیل متقاضیان شرکت در همایش هیچگونه استفاده ای نشد و همچنین در اجرا از هیچ امکان الکترونیکی مانند پخش همزمان در اینترنت و ویدیوکنفرانس و .... استفاده نشد.* رعایت نشدن موازین شرعی و هنجارهای جامعه توسط برخی متصدیان قابل تامل بود* بی نظمی در پذیرش و نحوه پذیرایی شرکت کنندگان در همایش * با توجه به هزینه بالای ۹۰ هزار تومان برای ثبت نام افراد و با توجه به درآمد حداقل ۴۵ میلیون تومانی همایش، این گردهمایی می توانست به نحو مطلوبتری برگزار گردد. ضمنا شایسته است برگزارکنندگان برای احترام به افکار عمومی در خصوص درآمدها و نحوه هزینه های همایش توضیحات کافی را ارائه نمایند.* پیش بینی نشدن میزگرد پرسش و پاسخ به طور مجزا در همایش و تقریبا یکسویه بودن برنامه های همایش* پیش بینی نکردن فضایی در حاشیه همایش با امکان دسترسی رایگان افراد حاضر به اینترنت و عدم امکان معرفی سایتها و جایگاهها و وبلاگهای فعال به صورت حضوری در غرفه های نمایشگاهی* حضور نداشتن غرفه های مرتبط با فعالیتهای روابط عمومی الکترونیک در نمایشگاه جانبی و برخورد نامناسب غرفه های موجود به نحوی که غرفه ها در هنگام پذیرایی ها به محلی برای صرف چای و ... تبدیل شده بود و مسئولان غرفه ها هم حضور نداشتند!* و
کل نظرات آقای امامی را می توانید اینجا بخوانید