کارهای تحقیقی دانشجویان و بار علمی آنها

امروز داشتم یکی از این وبلاگ های می خوانم به جملات جالبی برخوردم. نویسنده نوشته بود: چقدر می شه کارهای دانشجویی رو جدی گرفت؟! این پایان نامه ها چقدر ارزش علمی دارن ؟! امروز داور یه پایان نامه ی کارشناسی ارشد جامعه شناسی بودم. طرفمون دانشجویی بود شهرستانی که برخلاف خیلی های دیگه واقعاً تا حد زیادی از دل و جون مایه گذاشته بود و به قول فرنگی ها کار اوریجینال ارائه داده بود و علی رغم مسائلی که داشت نمره ای را که سزاوارش بود گرفت. ناگفته نماند که اینروزها شاهد این هستیم که دانشجو ها پایان نامه های دیگران رو کپی می کنن و با عوض کردن صفحه ی جلد و عنوان به جای کار خودشون ارائه می دن یا اینکه با صرف کمی تا قسمتی "هزینه" به فردی یا موسسه ای (که اینروزها بازارشان گرم است) سفارش نوشتن پایان نامه می دن و جالب اینجاست که اساتید هم متوجه نمی شن و یا می شن و زیرسبیلی در می کنن و تازه جلسات دفاع هم تشکیل می شه و غالباً با نمرات و درجات عالی هم از این مرحله گذر می کنن. آب از آب هم تکان نمی خوره (همچنانکه تا بحال نخورده اما مثل اینکه کم کم داره می خوره، یعنی امیدواریم بخوره)! اتفاقاً همین امروز با استادی در همین جلسه صحبت از این شد که جلسه ی دفاع به داوری ایشان در مورد دانشجوی دیگری قرار نیست تشکیل شود تا زمانی که دانشجوی مربوطه دزدی علمی اش (کپی کردن عین مطالب از پایان نامه ی دانشجوی دیگر) را اصلاح کند
سوال: راستی راستی اینجوری پایان نامه ها ارایه و ارزیابی می شوند؟