رسوايى واترگيت

در ساعات اوليه صبح روز ۱۷ ژوئن ۱۹۷۲ ، ۵ نفر به اتهام ورود غيرقانونى به دفتر اصلى ساختمان حزب دموكرات آمريكا در هتل آپارتمان واترگيت در واشينگتن دى سى دستگير شدند و پس از بازرسى هاى بدنى تعدادى دوربين عكاسى، نگاتيو، فيلم و سلاح هاى حاوى گاز اشك آور به دست آمد. در بازرسى هاى بعدى كه از محل سكونت اين ۵ نفر و دفتر حزب دموكرات به عمل آمد مقادير قابل توجهى تجهيزات استراق سمع كشف و ضبط شد. در ميان آنها سه تن از تبعيدى هاى كوبايى، يك نفر با اصالت كوبايى آمريكايى و نفر آخر «جيمز دبليو مك كورد» مامور اسبق سيا ديده مى شد.فرداى آن روز، ۱۸ ژوئن از اولين راز اين ماجرا پرده برداشته شد و مشخص شد «جيمز مك كورد» به عنوان مسئول هماهنگى امنيتى مرحله دوم انتخابات رياست جمهورى، از «ريچارد نيكسون» حقوق مى گرفته است.بلافاصله پس از افشاى اين ماجرا، رابطه «ادوارد هانت» كارمند ارشد اسبق كاخ سفيد و اين ۵ نفر برملا شد. در ماه جولاى «گوردون ليدى» مشاور مالى نيكسون در ستاد انتخاباتى مرحله دوم، به اتهام همدستى در اين ماجرا دستگير شد. در ماه آگوست، «ريچارد نيكسون» طى بيانيه اى اعلام كرد كه پس از انجام تحقيقات گسترده گروه تحقيقاتى كاخ سفيد مشخص شد كه هيچ يك از مقامات مسئول در اين ماجرا دخالتى نداشته اند. در ماه سپتامبر «ليدى»، «هانت»، «مك كورد» و چهار كوبايى به اتهام ورود غيرمجاز و استراق سمع غيرقانونى توسط يك هيات قانونى ائتلافى به محاكمه كشيده شدند.طى ماه هاى سپتامبر و اكتبر، دو خبرنگار روزنامه «واشينگتن پست» به نام هاى «كارل برن اشتاين» و «باب وودوارد» موفق شدند با در دست داشتن اسناد و مداركى دخالت كاخ سفيد و ستاد انتخاباتى نيكسون در فعاليت هاى جاسوسى سياسى را اثبات كنند و پرده از اين راز بزرگ بردارند. بر اساس مدارك ارائه شده، عوامل نيكسون بنيادى محرمانه براى استخدام و به كارگيرى جاسوسانى براى پيروزى در انتخابات مرحله دوم را راه اندازى و اداره مى كردند. به رغم گزارش هاى منتشر شده و خواست عمومى براى انجام تحقيقات بيشتر در ماجراى واترگيت، «ريچارد نيكسون» در نوامبر ۱۹۷۲ با كسب يك پيروزى شكننده به رياست جمهورى انتخاب شد. در ژانويه سال ۱۹۷۳ دو تن از متهمان پرونده واترگيت- «ليدى» و «مك كورد»- مجرم شناخته شده و زندانى شدند و نفرات باقى مانده در برابر اتهامات وارده از خود به دفاع پرداختند.
در ۲۳ مارس، قاضى دادگاه «جان جى سيريكا» نامه اى از «مك كورد» را قرائت كرد كه در آن از ارتباط گسترده كاخ سفيد با ماجراى واترگيت و تلاش بسيار آنها براى مخفى ماندن جوانب امر گفته شده بود. در ماه آوريل، ژنرال «ريچارد كلاين وينست» حقوقدان و دو مشاور ارشد كاخ سفيد «اچ آر هالدمن» و «جان اهريلچمن» استعفا داده و «جان دين» رايزن كاخ سفيد از سمت خود بركنار شد. در هفدهم مه ۱۹۷۳ مجلس سنا كميته نظارت بر فعاليت هاى انتخاباتى به رياست سناتور «سام اروين» تشكيل داد كه روند پيشرفت تحقيقات پرونده واترگيت را از طريق تلويزيون پخش كرد. يك هفته بعد پروفسور «آرچيبالد كاكس» استاد حقوق دانشگاه هاروارد به عنوان داديار پرونده اداى سوگند كرد.طى جلسات دادرسى كه زير نظر كميته نظارت مجلس سنا برگزار مى شد «جان دين» مشاور حقوقى پيشين كاخ سفيد اعتراف كرد كه ماجراى واترگيت با آگاهى كامل مشاورين كاخ سفيد، اهريلچمن و هالدمن و به دستور ژنرال «جان ميچل» و زيرنظر شخص نيكسون انجام شده است. در همين حال، داديار پرونده «كاكس» و گروهش شواهد و مدارك بسيارى مبنى بر فعاليت هاى جاسوسى ستاد انتخاباتى نيكسون از قبيل استراق سمع مكالمات شهروندان را فاش كردند.در ماه جولاى، در خلال جلسه دادرسى فاش شد كه نوار ضبط شده تمامى مكالمات نيكسون و گروه انتخاباتى اش در اسناد كاخ سفيد موجود است. در پى برملا شدن اين ماجرا «كاكس» نوارهاى مكالمات را براى تحقيق خواستار شد ولى پس از سه ماه تاخير فقط خلاصه مكالمات به دست او رسيد و «كاكس» خلاصه مكالمات را نپذيرفت و نيكسون در مقابل او را از سمت خود بركنار كرد.و «لئون يادرسكى» جانشين وى در رسيدگى به پرونده شد و در گام اول انگشت اتهام را به سوى مسئولان بلندپايه اى مانند «ميچل» و «دين» متوجه ساخت.
با افزايش بى اعتمادى مردم نسبت به نتايج دور دوم انتخابات رياست جمهورى و شدت يافتن آن پس از پياده شدن نوارهاى مكالمات نيكسون و برملا شدن محتويات آن، نيكسون از سمت خود استعفا داد. اين اولين استعفاى تاريخ رياست جمهورى آمريكا بود. بد نيست بدانيد مدتى پيش هويت منبع ناشناسى كه اطلاعات محرمانه را در اختيار خبرنگاران روزنامه واشينگتن پست مى گذاشت فاش شد. او يكى از معاونين سابق دايره تحقيقات فدرال آمريكا (اف بى آى) به نام «مارك فلت» بود.